Traject 4: Ingrandes - Saintes 213 km
2 juli 2017 - Saintes, Frankrijk
Zonnig Zuid-Frankrijk, een combinatie die ons de eerste dagen hier niet gegund is. Regen en tegenwind bepalen de dag, het humeur en de energie. Het wordt duidelijk dat je de pelgrimstitel niet zomaar krijgt, daar moet je ontberingen voor doorstaan. Daar moeten je spieren onder lijden, daar moet je enige frustratie met jezelf voor kunnen aangaan en daar moet je voor kunnen doorbijten. Wij nemen het zoals het komt en trappen de pedalen rond. Ronald voorop, Fleur in het wiel.....
Na een opwarmkoffie in de mooie zaal van het landhuis waar we kamperen, vervolgen we dag 13 de kaden en paden langs de rivier de Vienne richting Châtellerault. De pelgrimsroute loopt over de oude brug naar de kerk van St.Jacques, waarbinnen het zeer bekende beeld van 'the men himself' in volle middeleeuwse pelgrimsuitrusting te bewonderen is. Schelpen, hoed en mantel! Stempeltje van de koster in de parochie er tegenover en verder langs rivieren naar het oude stadje Dissay. Helaas is de keuken van de plaatselijke bistro dicht voor lunch en moeten we het doen met wat energiereepjes en hard geworden stokbrood.
Poitiers, een historische Romeinse stad op een heuvel, bezocht door vele Santiago-pelgrims. De St.Pierre kathedraal in gotische stijl gaat ook aan onze neus niet voorbij. Het orgel is indrukwekkend groot. Met open mond lopen we vervolgens rond in de kleurrijke Notre-Dame-la-Grande uit de 11de eeuw. Pelgrims waren vroeger meestal analfabeet en de taferelen op de gevel zijn als een soort stripverhaal afgebeeld.
Als pelgrim in wording kun je aankloppen bij kloosters en abdijen voor onderdak of hulp. Wij voelen hoge nood vanwege het slechte weer en zo komt het dat we met open armen worden verwelkomd door de lieve koster van de oude benedictijnerabdij in het groene dal van Lugugé. Koffie, een warme douche en een maaltijd gezamenlijk met zeer uiteenlopend gezelschap.
Vanaf Poitiers besluiten we de alternatieve kustroute te fietsen. Klim na klim fietsen we door glooiend terrein. Wijnvelden en zonnebloemen typeren het gebied, afgewisseld door bossen. Nat van de regen en schraal van de wind komen we aan in Melle, waar we twee Romaanse kerken bezoeken. Het kerkgehalte tijdens deze reis is erg groot...maar dat versterkt het pelgrimsgevoel en wij raken nooit uitgekeken.
Dag 14 eindigt na wederom de noodzakelijke hellingen en een mooi stukje bos op een camping 'under construction', inclusief losgebroken geit, in St.Léger. Het was tot voor kort een naturistencamping, dat zou met dit frisse weer toch echt een uitdaging zijn geweest. Gelukkig is de bar al 'constructed' en kunnen we daar 's avonds terecht.
Onderweg naar Aulney-de-Saintonge op dag 15 zien we een steen met daarop het aantal kilometers tot ons einddoel; 1471. Het aftellen kan beginnen!
Veldslagen, oorlogen, verwoestingen, vernietigingen en vervolgens weer wederopbouw. Er is nogal wat gebeurd in de eeuwenoude Franse geschiedenis en dat heeft zijn sporen nagelaten op de meeste plekken die we bezoeken.
Heel veel boerengehuchtjes, leegte en landweggetjes later, fietsen we Aulney binnen. Ieder stadje hier heeft wel een gezellig pleintje voor een koffietje en iets lekkers bij de bakker. De St.Pierre in Aulney is de mooiste Romaanse kerk in west- Frankrijk. We kijken onze ogen uit. Een stempel in ons boekje en verder gaat de tocht. We fietsen via St.Jean d'Angély naar Fenioux voor de 'Lanterne des Morts'. Dit is een toren op een kerkhof, waar een lamp in hing als symbool voor onsterfelijkheid van de ziel. Typerend voor de streek.
Dag 16, rustdag in de oude Romeinse stad Saintes. Helaas staan er minder kilometers op de teller dan gehoopt. Kleine teleurstelling, maar herstel Is nodig. De knietjes vertonen pijntjes van al dat geklim. Zelfs de kleinste versnelling lijkt soms nog te groot. Alles even luchten, drogen en aanvullen. We bezoeken de stad, waar veel bouwwerken uit de Romeinse tijd overgebleven zijn zoals de crypte van St.Eutrope en genieten op het terras! Het ziet ernaar uit dat de zon weer gaat schijnen! We zijn weer opgeladen.
Na een opwarmkoffie in de mooie zaal van het landhuis waar we kamperen, vervolgen we dag 13 de kaden en paden langs de rivier de Vienne richting Châtellerault. De pelgrimsroute loopt over de oude brug naar de kerk van St.Jacques, waarbinnen het zeer bekende beeld van 'the men himself' in volle middeleeuwse pelgrimsuitrusting te bewonderen is. Schelpen, hoed en mantel! Stempeltje van de koster in de parochie er tegenover en verder langs rivieren naar het oude stadje Dissay. Helaas is de keuken van de plaatselijke bistro dicht voor lunch en moeten we het doen met wat energiereepjes en hard geworden stokbrood.
Poitiers, een historische Romeinse stad op een heuvel, bezocht door vele Santiago-pelgrims. De St.Pierre kathedraal in gotische stijl gaat ook aan onze neus niet voorbij. Het orgel is indrukwekkend groot. Met open mond lopen we vervolgens rond in de kleurrijke Notre-Dame-la-Grande uit de 11de eeuw. Pelgrims waren vroeger meestal analfabeet en de taferelen op de gevel zijn als een soort stripverhaal afgebeeld.
Als pelgrim in wording kun je aankloppen bij kloosters en abdijen voor onderdak of hulp. Wij voelen hoge nood vanwege het slechte weer en zo komt het dat we met open armen worden verwelkomd door de lieve koster van de oude benedictijnerabdij in het groene dal van Lugugé. Koffie, een warme douche en een maaltijd gezamenlijk met zeer uiteenlopend gezelschap.
Vanaf Poitiers besluiten we de alternatieve kustroute te fietsen. Klim na klim fietsen we door glooiend terrein. Wijnvelden en zonnebloemen typeren het gebied, afgewisseld door bossen. Nat van de regen en schraal van de wind komen we aan in Melle, waar we twee Romaanse kerken bezoeken. Het kerkgehalte tijdens deze reis is erg groot...maar dat versterkt het pelgrimsgevoel en wij raken nooit uitgekeken.
Dag 14 eindigt na wederom de noodzakelijke hellingen en een mooi stukje bos op een camping 'under construction', inclusief losgebroken geit, in St.Léger. Het was tot voor kort een naturistencamping, dat zou met dit frisse weer toch echt een uitdaging zijn geweest. Gelukkig is de bar al 'constructed' en kunnen we daar 's avonds terecht.
Onderweg naar Aulney-de-Saintonge op dag 15 zien we een steen met daarop het aantal kilometers tot ons einddoel; 1471. Het aftellen kan beginnen!
Veldslagen, oorlogen, verwoestingen, vernietigingen en vervolgens weer wederopbouw. Er is nogal wat gebeurd in de eeuwenoude Franse geschiedenis en dat heeft zijn sporen nagelaten op de meeste plekken die we bezoeken.
Heel veel boerengehuchtjes, leegte en landweggetjes later, fietsen we Aulney binnen. Ieder stadje hier heeft wel een gezellig pleintje voor een koffietje en iets lekkers bij de bakker. De St.Pierre in Aulney is de mooiste Romaanse kerk in west- Frankrijk. We kijken onze ogen uit. Een stempel in ons boekje en verder gaat de tocht. We fietsen via St.Jean d'Angély naar Fenioux voor de 'Lanterne des Morts'. Dit is een toren op een kerkhof, waar een lamp in hing als symbool voor onsterfelijkheid van de ziel. Typerend voor de streek.
Dag 16, rustdag in de oude Romeinse stad Saintes. Helaas staan er minder kilometers op de teller dan gehoopt. Kleine teleurstelling, maar herstel Is nodig. De knietjes vertonen pijntjes van al dat geklim. Zelfs de kleinste versnelling lijkt soms nog te groot. Alles even luchten, drogen en aanvullen. We bezoeken de stad, waar veel bouwwerken uit de Romeinse tijd overgebleven zijn zoals de crypte van St.Eutrope en genieten op het terras! Het ziet ernaar uit dat de zon weer gaat schijnen! We zijn weer opgeladen.
Lekker geschreven weer, en een diepe buiging voor jullie doorzettingsvermogen! Hopelijk komen er snel veel dagen aan met een verfrissend briesje in de rug en milde temperaturen. Krijgen jullie nog iets mee van de Tour de France? Moet wel een gemis zijn om de etappes niet te kunnen volgen ;-).
Succes en geniet van al het moois onderweg. Liefs!!