Traject 8: Burgos - Leon 235 km
Na wederom een koude nacht, dit keer zijn we voorbereid door extra lagen kleding, verlaten we de camping op dag 29. Het is slechts 11 graden als we ontbijten op de wandelboulevard in Burgos. In Spanje kun je op de meeste plaatsjes van betekenis al vroeg terecht voor zeer smakelijke desayuno's. Een heerlijk begin van de dag. We bezoeken in Burgos nog even het klooster Huelgas Reales en het Hospital del Rey, een voormalig pelgrimshospital. Helaas is het hek dicht.
De komende dagen fietsen we door de Meseta, een dorre droge hoogvlakte. Via een paar stevige hellingen klimmen we over rustige wegen door glooiend landschap en fietsen we regelmatig over keiige gravelpaden. De Tierra de Campos, de naam van deze streek, kenmerkt zich door eindeloze graanvelden, vlaktes, uitgestrektheid en heel veel wind! De temperatuur loopt behoorlijk op en mede daardoor ervaren wij het als een zware etappe. In tegenstelling tot Frankrijk, waar de meeste kerkjes de hele dag te bezichtigen zijn, zijn deze in kleinere dorpjes in Spanje helaas vaak gesloten. Als een Fantamorgana doemt een gezellige binnenplaats in Hontanas op, waar een albergue gerund wordt door een Camino-stel. Ze hebben elkaar ooit als pelgrims ontmoet. Een goede lunch Is belangrijk om ons door dit indrukwekkende gebied te loodsen. Via de historische etappeplaats Castrojeriz eindigen we in Boadilla del Camino. Een camping is in dit onherbergzame stuk land lastig te vinden, dus we overnachten in een albergue voor pelgrims. Slapen doen we nauwelijks, het is te warm, te lawaaierig en we verlangen naar ons tentje.
Zoals bij elke klassieker heeft ook deze pelgrimsroute lange saaie etappes en dat ervaren wij op dag 30 en 31. We fietsen over vlakke wegen en gek genoeg ga je de hellingen dan toch missen. Rode aarde, graanvelden, dor gras, droge rivierbeddingen en stoffige plattelandsdorpjes zijn ook onderdeel van de Camino. We passeren de hoge sluizen van het Unesco Canal de Castilla en bezoeken de Santa Maria la Blanca kerk in Villalcázar de Sirga om Santiago te bewonderen. Het enige stadje van betekenis voor een café op een gezellig plein is Carrion de los Condes. Kilometers lang fietsen we over grindwegen, een grote kudde schapen komt ons tegemoet en we voelen de zon steeds meer branden. Bij pelgrimeren hoort afzien, dus we nemen het zoals het komt en fietsen gestaag verder. We strijken vermoeid neer op een terras in Sahagun voor een koud drankje en pitchen even later de tent op een grote volle camping met voornamelijk vaste caravans. Als we op het middeleeuwse dorpsplein gaan eten, krijgen we meteen het pelgrimsmenu aangeboden.
De temperatuur is 's nachts en de volgende dag niet gedaald. De enorme oppervlakten aan landbouwgrond worden flink bewaterd door grote sproei-installaties om er nog iets op te kunnen verbouwen. In het kleine dorpje El Burgo Ranero ontbijten we en als we naar de ooievaars op de kerktoren staan te kijken is de koster net klaar met zijn dienst. Hij spreekt ons aan en vanuit zijn binnenzak tovert hij twee prentjes die we meekrijgen om ons tijdens de verdere tocht te beschermen. Een beetje extra geluk onderweg is nooit verkeerd!
De camping bij León blijkt onbereikbaar voor fietsers. Om 14 km extra fietsen over snelwegen te besparen, klauteren we puffend en hijgend over keien en mul zand, sleurend met de fiets in de hand, naar de top van een berg. Een mooi plekje tussen de dennenbomen en een liter sangria maakt alles weer goed. We ontmoeten de zoveelste Amerikanen, een gezin dat vanuit Oslo tot León en verder fietst, weliswaar geen pelgrimage maar een eind is het wel!
Na zeven dagen gefietst te hebben, trakteren we onszelf op een rustdag, alhoewel er van rusten weinig komt. We zoeven na het ontbijt met de fiets, zonder bepakking dit keer, de berg af richting het centrum van de voormalige koningsstad van Castilië. Het blijft een gekke gewaarwording op een stukje vluchtstrook van de snelweg te moeten fietsen bij gebrek aan alternatieve wegen. De Frans-gotische kathedraal is schitterend en heeft 1800 m2 aan gebrandschilderde ramen. Echt een juweeltje van glas en steen! We ontmoeten wederom de Duitse wandelpelgrim die we gisteren bij het ontbijt spraken. Die heeft aardig de pas erin gehad! Even zijn we toerist in plaats van pelgrim en bezoeken we alle highlights van de stad zoals het Casa de los Botines van Gaudi en de basiliek van San Isidoro. Eindigend op het terras pakken we nog net het laatste half uurtje van een Touretappe mee. Fijn om ook eens passief te fietsen....
De komende dagen fietsen we door de Meseta, een dorre droge hoogvlakte. Via een paar stevige hellingen klimmen we over rustige wegen door glooiend landschap en fietsen we regelmatig over keiige gravelpaden. De Tierra de Campos, de naam van deze streek, kenmerkt zich door eindeloze graanvelden, vlaktes, uitgestrektheid en heel veel wind! De temperatuur loopt behoorlijk op en mede daardoor ervaren wij het als een zware etappe. In tegenstelling tot Frankrijk, waar de meeste kerkjes de hele dag te bezichtigen zijn, zijn deze in kleinere dorpjes in Spanje helaas vaak gesloten. Als een Fantamorgana doemt een gezellige binnenplaats in Hontanas op, waar een albergue gerund wordt door een Camino-stel. Ze hebben elkaar ooit als pelgrims ontmoet. Een goede lunch Is belangrijk om ons door dit indrukwekkende gebied te loodsen. Via de historische etappeplaats Castrojeriz eindigen we in Boadilla del Camino. Een camping is in dit onherbergzame stuk land lastig te vinden, dus we overnachten in een albergue voor pelgrims. Slapen doen we nauwelijks, het is te warm, te lawaaierig en we verlangen naar ons tentje.
Zoals bij elke klassieker heeft ook deze pelgrimsroute lange saaie etappes en dat ervaren wij op dag 30 en 31. We fietsen over vlakke wegen en gek genoeg ga je de hellingen dan toch missen. Rode aarde, graanvelden, dor gras, droge rivierbeddingen en stoffige plattelandsdorpjes zijn ook onderdeel van de Camino. We passeren de hoge sluizen van het Unesco Canal de Castilla en bezoeken de Santa Maria la Blanca kerk in Villalcázar de Sirga om Santiago te bewonderen. Het enige stadje van betekenis voor een café op een gezellig plein is Carrion de los Condes. Kilometers lang fietsen we over grindwegen, een grote kudde schapen komt ons tegemoet en we voelen de zon steeds meer branden. Bij pelgrimeren hoort afzien, dus we nemen het zoals het komt en fietsen gestaag verder. We strijken vermoeid neer op een terras in Sahagun voor een koud drankje en pitchen even later de tent op een grote volle camping met voornamelijk vaste caravans. Als we op het middeleeuwse dorpsplein gaan eten, krijgen we meteen het pelgrimsmenu aangeboden.
De temperatuur is 's nachts en de volgende dag niet gedaald. De enorme oppervlakten aan landbouwgrond worden flink bewaterd door grote sproei-installaties om er nog iets op te kunnen verbouwen. In het kleine dorpje El Burgo Ranero ontbijten we en als we naar de ooievaars op de kerktoren staan te kijken is de koster net klaar met zijn dienst. Hij spreekt ons aan en vanuit zijn binnenzak tovert hij twee prentjes die we meekrijgen om ons tijdens de verdere tocht te beschermen. Een beetje extra geluk onderweg is nooit verkeerd!
De camping bij León blijkt onbereikbaar voor fietsers. Om 14 km extra fietsen over snelwegen te besparen, klauteren we puffend en hijgend over keien en mul zand, sleurend met de fiets in de hand, naar de top van een berg. Een mooi plekje tussen de dennenbomen en een liter sangria maakt alles weer goed. We ontmoeten de zoveelste Amerikanen, een gezin dat vanuit Oslo tot León en verder fietst, weliswaar geen pelgrimage maar een eind is het wel!
Na zeven dagen gefietst te hebben, trakteren we onszelf op een rustdag, alhoewel er van rusten weinig komt. We zoeven na het ontbijt met de fiets, zonder bepakking dit keer, de berg af richting het centrum van de voormalige koningsstad van Castilië. Het blijft een gekke gewaarwording op een stukje vluchtstrook van de snelweg te moeten fietsen bij gebrek aan alternatieve wegen. De Frans-gotische kathedraal is schitterend en heeft 1800 m2 aan gebrandschilderde ramen. Echt een juweeltje van glas en steen! We ontmoeten wederom de Duitse wandelpelgrim die we gisteren bij het ontbijt spraken. Die heeft aardig de pas erin gehad! Even zijn we toerist in plaats van pelgrim en bezoeken we alle highlights van de stad zoals het Casa de los Botines van Gaudi en de basiliek van San Isidoro. Eindigend op het terras pakken we nog net het laatste half uurtje van een Touretappe mee. Fijn om ook eens passief te fietsen....
veel succes en geniet van de reis!
Weer bedankt voor jullie verhaal en succes met de komende klim!!!
Weer mooi geschreven.